| Суббота 27.04.2024 17:07 |
Приветствую Вас Гость Главная | Регистрация | Вход | RSS |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Всё о Таджикистане (или почти всё...)Деваштичский район (Гончинский)Ноҳияи Деваштич - Devashtich region
Дата образования в составе Таджикской АССР: 27.10.1924 г. Прежнее название: Гончинский район Что означает это название: Деваштич (согд. δy-w’šty-c), также Дивастич и Дивашти (? — 722) — согдийский афшин (правитель), один из последних правителей Самаркандского Согда, правитель Пенджикента (предполагаемая дата начала правления — 708 год н. э). Происходил из рода потомков шахиншаха Бахрама V. Диваштич вырос в Пенджикенте, где женился на дочери местного правителя Чекин Чур Бильге. После его смерти он стал правителем Пянджикента. Будучи зороастрийцем, в 720 году он вместе с царем Согда Гуреком поднял восстание против арабских завоевателей. После взятия крепости на долине реки Зерафшан штурмом, Деваштич был распят арабскими воинами хорасанского эмира Саида аль-Хараши в 722 году. Архив Деваштича, случайно обнаруженный в 1932 году в Таджикистане на развалинах крепости Муг-Каъла на горе Муг (замок *’bγr = *Aparγar арабских источников), представляет собой важный источник согдийских текстов (74 документа). Некоторые письма принадлежали самому Деваштичу. Среди писем Деваштича, документ В-17 является наиболее интересным для политической и дипломатической истории Согда первой четверти VIII в. В этом письме содержатся совершенно ясные указания на то, что Деваштич считал себя вассалом кагана — речь идёт, по-видимому, о кагане восточных тюрок. Весьма примечательно и сообщение Деваштича о посещении его ферганским царем. Интересны сведения о военных отрядах восточных тюрок и китайцев, прибывших к Деваштичу. Несколько лет назад в фондах музея на городище Афрасиаб в Самарканде был обнаружен фрагмент документа на коже, предположительно из архива царя Диваштича. Центр: Территория: Деваштичский (Ганчинский) район административный район в составе Согдийской области Республики Таджикистан. Деваштичский (Ганчинский) район расположен между Туркестанским хребетом и Ферганской долиной. На севере граничит с Зафарабадским и Спитаменским районами, на западе - с Истаравшанским и Шахристанским районами, на юге - с Айнинским и Горно-Матчинским районами Согдийской области Таджикистана, на востоке - с Ляйлякским районом Баткенской области Киргизии. Деваштичский (Ганчинский) район расположен в центральной части Согдийской области. Гранича с Киргизией, он занимает восток перешейка, что соединяет основную территорию Таджикистана и Ферганскую котловину. Здесь преимущественно гористый рельеф, представленный отрогами Туркестанского хребта, и господствует континентальный климат с жарким летом и суровой зимой. Осадков выпадает немного, поэтому в этом сельскохозяйственном районе практикуется орошение (есть специально созданное для этого водохранилище). Земледелие развито в широких долинах, где протекают маловодные реки. Ганчинский район создан в 05.12.1929 года и объединяет 8 джамоатов (сельских общин) во главе с посёлком Ганчи. Поселения в этом регионе возникли очень давно. Известно, что по территории района проходил один из маршрутов Шёлкового пути, ведущий из Согда в Бактрию. Одним из старейших населённых пунктов является село Яхтан, обязанное своим появлением торговому пути. Ныне район лежит в стороне от основных магистралей страны, и здесь нет крупных промышленных производств.
Как добраться до Деваштичского (Ганчинского) района Доехать до Деваштичского (Ганчинского) района можно 2-я путями: 1. Через г. Душанбе. Необходимо из аэропорта г. Душанбе добраться до места Цемзавод. Стоимость аз аэропорта до этого места на такси ______$. Здесь расположена автостоянка такси направляющихся в Согдийскую область. Обычно таксисты набирают полный комплект пассажиров и направляются в путь. Стоимость 1 места в такси зависит от сезона. Расстояние от г. Душанбе до центра Деваштичского (Ганчинского) района - 285 км 2. Через г. Худжанд. Расстояние от г. Худжанд до центра Деваштичского (Ганчинского) района - 64 км
Достопримечательности:
Известные уроженцы:
Интересные факты: Природа Деваштичский (Ганчинский) район Согдийской области республики Таджикистан расположен в юго-восточной части области. Территория района занимает площадь в 1,58 тыс. кв. км. Южная часть района охватывает северные склоны Туркестанского хребта, вся остальная часть расположена в пределах Ферганской долины, по восточной окраине проходит государственная граница с республикой Киргизией. Административным центром является поселок городского типа Ганчи, который расположен в 64 километрах к юго-западу от областного центра города Худжанда. Численность населения населенных мест:
Деваштич - яке аз шоҳони (ихшиди) охирини Суғди Самарқанд, ҳокими Панҷакент, қаҳрамони муборизаи озодихоҳии суғдиён зидди истилогарони араб. Деваштич соли 720 ҳамроҳи шоҳи Суғд Ғурак дар шӯриши озодихоҳии суғдиён зидди истилогарони араб иштирок кардааст. Таърихи шӯриш Деваштич баъди ихшиди Суғд шуданаш ба вилоятҳои гуногуни Мовароуннаҳр - Хатлон, Чоч, Уструшана, Фарғона ва Ҳоқони Турк мактубҳои имдодӣ навишта, онҳоро барои муборизаи муттаҳидона ба муқобили арабҳо ба ҷанг даъват намуд. Дар натиҷа дар солҳои 719-720 дар Суғд ду лагери зидди арабӣ: яке бо сардории ихшид Ғурак, ки аз назари арабҳо ҳокимияташ ғайриқонунӣ буд ва дигаре бо сарварии Деваштич ташкил ёфт. Ғурак аслан дар ноҳияҳои марказии Суғди Самарқанд ва Деваштич бошад, дар кӯҳистони Суғд, асосан дар водии Зарафшон ба ҷанги зидди арабҳо омодагѝ медиданд. Соли 720 аҳолии минтақаҳои марказии Суғд бо якҷоягии нерӯи ҷангандаи туркҳо арабҳоро аз Самарқанд ронданд. Дар ин миён ихшиди Суғд - Ғурак аз тарси эътибори рӯзафзуни Деваштич хиёнаткорона ба тарафи арабҳо гузашта, ҳамроҳи онҳо бар зидди раияти худ ҷангид. Шикасти шӯришгарон Соли 722 пайравони Деваштич ба арабҳо муқобилияти сахт карда, ба тарафи қалъаи кӯҳи Муғ ақибнишинӣ карданд. Онҳо дар дохили девори қалъа ҷойгир шуда, муборизаро давом доданд, вале арабҳо роҳи даромади қалъаро гирифтанд. Муҳосираи қалъа ва муқовимати суғдиён се - чор моҳ давом кард. Ҳамчунин фасли сармо фаро расид ва онҳо маҷбуран бо арабҳо сулҳ бастанд. Мувофиқи муоҳада суғдиён розӣ шуданд, ки дар сурати ба ҳаёти сад нафар исёнгарон ва аҳли оилаи онхо аз ҷумла, худи Деваштич кафолати амният додан, ба арабҳо таслим мешаванд. Ин шарт табиист, ки аз ҷониби арабҳо риоя нашуд, ба он далел, ки сарвари мудофиёни суғдӣ Деваштичро арабҳо тирамоҳи соли 723 дар Рабинҷон ваҳшиёна ба қатл расонида, сарашро ба Ироку дасти чапашро ба амири Хуросон Сулаймон ибни Абусурӣ, ки дар Тахористон иқомат дошт, фиристоданд. Таърихи ноҳия Номи қадимии таърихии сарзамине, ки ҳоло Ғончӣ ном дорад, дар замонҳои гузашта Ганҷа ном дошт. Ганҷа ватани саккоиҳои далеру сарбаланд буд. Ғончӣ дар гузаштаи дур ҷои кӯчак набуд. Ин бузургӣ аз номи зебояш, аз хуррамии боду ҳавояш, аз паҳноии дашту боғҳояш ва аз суханҳои ширину ростини одамонаш бармеояд. Дар ноҳияи Ғончӣ ёдгориҳои таърихӣ зиёданд ва онҳо чорабиниҳои бостоншиносиро тақозо менамоянд. Анқариб ҳар як рустову деҳ замоне диҷу қалъа буду, гӯристонҳои қадима аз таърихи русуми ба хок супоридани аҷсоди мардумони мухталиф сухан мегӯянд. Аҷибтар он аст, ки ҳар баландӣ асроре дораду, кушоиши он барои таърих дарёфте хоҳад буд. Ноҳияи Ғончӣ дорои харитаи ёдгориҳои таърихӣ мебошад. Дар ин харитаи бостоншиносӣ 45 нуқоти таърихии ноҳия сабт шудааст. Ҳар як ёдгории ноҳия: дашту кӯҳ, доманакӯҳ, хушкрӯду теппаҳо ва боғу гузару маҳалҳо ва худи рустову деҳаҳо соҳиби исми мушаххасе буданду, он исм мафҳумеро ифода менамуд.Ёдгориҳои ин сарзамин, таваҷҷӯҳи олимони рус В.В.Бартольд, А.А.Семёнов, М.С. Андреев, О.И.Смирнова, А.Ю.Якубовский ва донишмандони дигарро ба худ ҷалб намудааст. Бостоншиносон дар водии рӯдхонаи Басманда, бахусус дар ҷомеаи ҳудуди Ғазантарак ва Ғончӣ кори судманди шиносоӣ ва бақайдгирии гурӯҳи ёдгориҳои таърихиро ба субот расониданд. Ин ҷо, ғарбтар аз деҳаи Ғончӣ, дар қабристони кӯҳнаи ҷаркӯб онҳо косахонаҳои сар, устухонҳои боқимонда, гӯрҳои холӣ ва қабатҳои сершумори маъдании пораҳои сафолдоштаро пайдо намудаанд. Суффаҳои таҳқиқнамудаи онҳо дар 6-7 м баландӣ қарор доштанд. Зарфҳои сафолӣ: хум, кӯза, коса, табақ ва амсоли инҳо дар сарзамини Ганҷа аз адвори қадим будаанд ва ҳоло ҳам гоҳ-гоҳ ҳангоми тоза намудани майдонҳои кишт, кандани ҷӯй, кофтани гӯрҳо ва корҳои дигар, аз қабати замин сафолпораҳо ва баъзан кӯзаҳои осебдидаро пайдо кардан мумкин аст. Дар Ғончии кӯҳанбунёд ҳунарҳои боғдорӣ, кулолгарӣ ва бофандагӣ аз қадим ривоҷ ёфта буд. Сохтори маъмурӣ ва ҳудудии ноҳияи Ғончӣ. Ноҳияи Ғончӣ дар шимолу ғарби Ҷумҳурии Тоҷикистон ва қисми ҷанубу ғарбии вилояти Суғд воқеъ буда, аз шимол бо ноҳияи Спитамен (45 км), аз ҷониби ҷанубу ғарб бо ноҳияҳои Мастчоҳи Кӯҳӣ, Айнӣ ва Шаҳристон, аз тарафи ғарб бо ноҳияи Истаравшан (12 км) ва аз тарафи шарқ бо вилояти Ӯши Ҷумҳурии Қирғизистон ҳаммарз мебошад. Масоҳати умумии ноҳия 1588,7 км2 буда, мутаносибан 6,3 %-и масоҳати умумии вилояти Суғдро ташкил менамояд. Ноҳияи Ғончӣ аз 7 ҷамоати деҳот – Калининобод, Яхтан, Ваҳдат, Муҷун, Росровут, Далёни Боло ва ҷамоати шаҳраки Ғончӣ, 55 деҳаҳои аҳолинишин ва як маркази шаҳрак иборат мебошад. Шароитҳои иқлимию табиӣ. Ноҳияи Ғончӣ дар нишебиҳои шимолии қаторкӯҳҳои Туркистон ҷойгир шудааст. Сатҳи замини ноҳия паҳну ноҳамвори теппадор буда, аз шимол ба ҷануб аз 350 м то 4743 м тадриҷан баланд шуда, маркази шаҳраки Ғончӣ дар баландии 915 м аз сатҳи баҳр ҷойгир мебошад. Миқдори миёнаи солонаи нурафшонии офтоб - 6200 килоҷоул ба ҳар метрии мураббаъ буда, ҳарорати миёнаи солонаи ҳаво дар ноҳия 12,5 С мебошад. Ҳарорати миёнаи ҳаво дар моҳи июл +34,8`С гарм буда, дар кӯҳҳо бошад, он то ба -12-15`С мерасад. Дар моҳи январ ҳарорати ҳаво аз –2 то - 4`С ва дар кӯҳҳо аз -12 то -15 С хунук мебошад. Дар ҳудуди ноҳияи Ғончӣ миқдори солонаи боришот 200-300 мм буда, дар кӯҳсори канораи ҷанубӣ ин нишондиҳанда ба 500-700 мм баробар аст. Дар ҳудуди ноҳияи Ғончӣ конҳои сарватҳои зеризаминии истифодашаванда мавҷуд нест. Фақат 4 адад конҳои гилхоки лёсӣ, шағал, қум ва санги мармар мавҷуд аст, ки қисман ҳамчун канданиҳои фоиданоки умумии маъмулӣ истифода мешаванд. Ҳолати демографӣ. Аҳолии шаҳраку деҳоти ноҳияи Ғончӣ ба санаи 1 январи соли 2011-ум 140222 нафар буда, (аз он занҳо 69920 нафар) 6,3 фоизи шумораи умумии аҳолии вилояти Суғдро ташкил менамояд. Зичии аҳолӣ дар ноҳия ба ҳисоби миёна - дар 1 км2 98 нафарро ташкил медиҳад. Дар айни замон, 6,9 % аҳолии ноҳия дар шаҳрак ва 93,1% аҳолӣ дар деҳот зиндагӣ менамоянд (ҷадвали 1 ва 2). Дар давоми 10 соли охир, аз соли 2001 то 2011 аҳолии шаҳраку деҳоти ноҳия 27,1 ҳазор нафар ё 123,1% афзудааст. Коэффитсиенти умумии таваллуд, дар ҷамоатҳои шаҳраку деҳоти ноҳияи Ғончӣ (ба ҳисоби 1000 нафар аҳолӣ) дар соли 2010 ба 26,4 баробар гардидааст. История района С 01.02.2016 по настоящее время Деваштичский район Согдийской области Республики Таджикистан Территория: 1589 кв.км. (1.1.2017 г.) Число посёлков: 1 (1.1.2017 г.) Число джамоатов: 7 (1.1.2017 г.) Число населенных сёл: 55 (1.1.2017 г.) 11.05.2000 - 01.02.2016 г.г. Ганчинский район Согдийской области Республики Таджикистан 1996 - 11.05.2000 г.г. Ганчинский район Ленинабадской области Республики Таджикистан
В августе 1948 года вновь был ликвидирован 23.01.1947 - 08.1948 г.г. Ганчинский район Ленинабадской области Таджикской ССР. 19.01.1945 - 23.01.1947 г.г. Ганчинский район Уратюбинской области Таджикской ССР. 1944 - 19.01.1945 г.г. Ганчинский район Ленинабадской области Таджикской ССР. В 1944 году по постановлению Верховного Совета Таджикской ССР, за счет разукрупнения Уратюбинского и Калининабадского районов Ленинабадской области образован Ганчинский район 16.10.1929 г. - 1944 г. Упразнен Ганчинский туман Таджикской АССР Сентябрь 1927 г. – 16.10.1929 г. Ганчинский туман Таджикской АССР 27.10.1924 г. - Сентябрь 1927 г. Ганчинская волость Уратюбинского вилоята Таджикской АССР 30.04.1918 г. - 27.10.1924 г. Ганчинская волость Ходжентского уезда Туркестанской АССР Российской федерации 01.01.1887 г. - 30.04.1918 г. Ганчинская волость Ходжентского уезда Туркестанского края Российской империи 3 сельских общины, 40 населенных мест 1482 дворов (на 1893 г.). Населенные места: Чорбог, Варсик, Урта кургон, Гончи. (1908 г.): Ганчинская волость, Уратюбинского участка, Ходжентского уезда Самаркандской области Туркестанского края
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Copyright OOO "BOOM" © 2024 | Сделать бесплатный сайт с uCoz |